என்ன விலை அழகே - 13

ஐ வான்டட் டு மீட் யூ கோவிந்த். சம்ஹௌ ஐ ஃபீல் லைக், ஐம் லூசிங் மை கன்ட்ரோல்.

லவ்லி, மீ டூ இன்டி. இன்னிக்கு சாயந்திரம் மீட் பண்ணலாம். எனக்குப் புரியுது, உன்னால என்ன பார்க்காம இருக்க முடியல இல்ல. உடனே கெளம்பி வரட்டா ?

அவன் சொல்லும் லவ்லியை மனம் ரசித்தாலும், அரை மனதாய் புன்முறுவ‌ல் பூத்தாள்.

டைரக்டா அம்மா கிட்ட பேசிட்டா என்ன என நினைத்து, முடியாது என ஒரு வேளை அம்மா பிடிவாதம் பிடித்தால் என்றும் யோசித்தாள்.

இன்னிக்கு டின்னர் மௌன்ட் ரோட், அன்னலக்ஷ்மி போலாம்.

...

ஹேய் என்ன ஒரே டல்லடிக்கரே. ஐ தாட் யூ ஆர் ஆல்வேஸ் கூல்

நத்திங் கோவிந், சரி அது பத்தி சாயந்திரம் பேசலாம். நீ எப்போ யு.எஸ். கெளம்பறே ?

நாளைக்கு நைட். நீயும் வரயா ?

நோ ஜோக்ஸ் ப்ளீஸ்.

இந்த ப்ளீஸ் இன்னும் நீ விடலை இல்ல.

ஓ மை காட், லிஸ‌ன், நீ ஊருக்கு போறதுக்கு முன், வீ நீட் டு டேக் அன் இம்பார்டண்ட் டெஸிசன்.

அதான் நேத்தே அஷ்டலஷ்மி கோவில்ல எடுத்திட்டோமே. மனசு மாறிடுச்சா ?

ஹஹஹஹஹ என நரசிம்மமாகி, வில் டாக் டு யூ இன் டீடெய்ல்ஸ் திஸ் ஈவ்னிங் என்று போனை வைத்தாள்.

என்ன ஆச்சு இவளுக்கு என்று நினைத்து, பின் வேலையில் மூழ்கிப் போனான் கோவிந்த்.

மாலை மணி ஏழு. பரபரப்பான அண்ணா சாலை.

சாலை விட்டு சற்று உள் தள்ளி, சுற்றிலும் இடம் விட்டு அழகிய கட்டிடம். உள்ளே நுழைந்தால் அழகிய வழுவழுப்பான ஹால். காலணி கழட்டி தரையில் கால் வைத்தால், தலை உச்சி சிலிர்க்கும் குளிர். ஹாலில் நடுவே அழகிய அலங்காரங்களுடன லஷ்மி சிலை. மெல்லிய வெய்யில் கதிராய், கசியும் மஞ்சள் விளக்கொளி. எங்காவது ஒரு மரத்துண்டு ஒரு மூலையில் கிடந்தால் கூட, அதுவும் ஒரு கலைப் பொருளோ என எண்ண வைக்கும் அளவிற்கு, திரும்பிய இடமெல்லாம் அழகிய கலை வேலைப்பாடுகள்.

இங்க கொஞ்சம் எக்ஸ்பென்ஸிவ் ஃபுட் தான். ஆனா இந்த ஹோட்டல் பற்றி நிறைய சிறப்புக்கள் சொல்லுவாங்க இன்டி. இங்க வேலை செய்றவங்க எல்லாம் வாலன்டியர்ஸ், பல பெரிய இடங்களில் வேலை பார்ப்பவர்கள். சமையல் கூட வீட்டு சமையல் போலத் தான். சமையலுக்கு என்று வேலையாள் எல்லாம் கிடையாது. நம்ம அம்மாக்கள், பாட்டிமாக்கள் மாதிரி நிறைய பேர் கை வண்ணம்.

முன்னெல்லாம் இது போல் செய்திகள் சொல்லும் போது ஆர்வமாய் கேட்ட இன்டி, ஏனோ இன்று தாமரை இலை நீராய் ஒட்டாமல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். சுற்றிலும் கலை வேலைப் பாடுகள் பார்த்து, இந்நேரம் அத்தனை லவ்லி சொல்லியிருப்பவளின் அமைதி, என்னமோ நடக்கிறது, நடந்திருக்கிறது என கோவிந்துக்கு உணர்த்தியது.

இஸ் எனிதிங் ராங்க அட் யுஅர் என்ட் ?

ஆமா கோவிந்த், என்ன பண்ணலாம்னு ஒரே யோசனையா இருக்கு.

சம்திங் ரிலேட்டட் டு போத் ஆஃப் அஸ் ?

ஆமா.

டிட் யூ டோல்ட் யுஅர் மாம் ?

இல்ல.

தென் ?

வந்து, இன்னிக்கு லிட்டரலா என்னைப் பொண்ணு பார்க்காத குறை. அம்மாவோட ஃப்ரெண்ட் ஒருத்தங்க வீட்டுக்கே வந்திட்டாங்க. முன்னாலேயே இத பத்தி எதும் சொல்லலை அவங்க. அதனால அம்மா கூட ஒரு மினி ஆர்க்யூமென்ட்.

நம்ம காதலை சொல்லிட்டியா அம்மா கிட்ட ?

இல்ல ...

அதான் இவ்ள ஃப்ரீயா இருக்காங்களே. பின் ஏன் தயக்கம்.

வந்து ஃபார் சம் ரீசன்ஸ், அவங்க வேண்டாம் என்று சொல்லிட்டாங்கனா அவ்ளோ தான். இட் டேக் ஏஜஸ் டூ கன்வின்ஸ் ஹெர். ஐ கேன் சே இட்ஸ் இம்பாசிபில். சம் ஹௌ ஐம் லவ்விங் யூ டீப்லி டீப்லி கோவிந்த் சில நாள் தான் உன்ன மீட் பண்ணினதுனாலும் ஏதோ ஒரு யுகம் நாம சுத்திட்டு இருக்க மாதிரி ஒரு ஃபீலிங்க். அது கடைசி வரைக்குமா இருக்கணும். ஐ ஷுட் நாட் லூஸ் யூ கோவிந்த்.

எனக்கு ஏத்த ஒருவன் கிடைக்கணும் என நான் இதுவரைக்கும் நினைக்கல. சும்மா கூலா, ஜாலியா ஃப்ரெண்ட்ஷிப் அவ்ளோ தான். பட் உன்னப் பார்த்து பழகினதுல இருந்து ஒரு கணம் கூட உன்ன விட்டுப் பிரியாமல் இருக்கணும் என்று மனசு கிடந்து துடிக்கிறது. உன்னுடைய ஒவ்வொரு செயலும் அட்ராக்ட்க்டிங் மீ மோர் அன்ட் மோர். கூட்டமும், குப்பையுமா இருக்கற சென்னைய கூட அழகான கோணத்தில காட்டியிருக்க.

நான் சொல்ல நினைத்ததெல்லாம் நீ சொல்லுகிறாய். எனக்கும் முன்னெல்லாம் என்னது காதல், கத்தரிக்காய் என ஒதுங்கிருவேன். பட், உன்னப் பார்த்ததுக்கப்புறம் எவ்ரிதிங்க் ஹேட் சேஞ்ட்.

தப்பு பண்ணிட்டேன். முன்னமே உன்னை என் பெற்றோர்களுக்கு அறிமுகப்படுத்தி வைத்திருக்கணும்.

ஓரமே இருந்த, இன்டி கோவிந்தின் மேசையில், பாதி காலியான கண்ணாடி டம்ளர்களில், கீற்று சிரிப்போடு, நீர் நிறப்பினார் பழுத்த மாது ஒருவர். வீட்டில ஏதும் ப்ரச்சனையாம்மா. இந்தக் காலத்து புள்ளைகளுக்கு சொல்லியா கொடுக்கணும். எல்லாம் நல்ல படியா நடக்கும் என்று ஆசி கூறுவது போல் சொல்லி நகர்ந்தார். அரையிருட்டில் அவ‌ர் முக‌ம் ச‌ரிவ‌ர‌த் தெரிய‌வில்லை.

இஸ் ஷி லிசனிங் டூ அஸ். என்னதிது அடுத்தவங்க ப்ரைவசில இன்டர்ஃபியர் பண்றது, என்று மனம் நினைத்தாலும், செவ்விதழ் சிரித்தாள் இன்டி.

நான் வேணா பேசட்டுமா உங்க அம்மா, அப்பா கிட்ட ? இல்ல எங்க அப்பா, அம்மா யாரையாவது பேசச் சொல்லட்டுமா ?

ஆமா, நீ ஊருக்குப் கெளம்பறதுக்குள்ள ஏதாவது செய் !

உருவமிலா ஒரு உருண்டை கோவிந்துக்குள் உருளத் தொடங்கியது. கூட்டம் வருவதும், போவதுமாக உணவகம் பிஸியாகவே இருந்தது, இவ்விருவரின் எண்ணங்களைப் போலவே.

சரி, நான் நாளைக்கு உங்க வீட்ல பேசறேன் என்று சொல்லி படியிறங்குகையில், இடப்புறம் தோள் தட்டியவனைப் பார்த்து, ஹே ராம் என்று ஆச்சரியித்தான் கோவிந்த்.


தொடரும் .....