அடி பெண்ணே !

சுவாமி தரிசனங்களில் மனம்
உன்னையே காணுதடி

லேசாய் நீ புன்னகைத்தால்
தேசமே சுழலுதடி

புன்னகைக்க நீ மறுத்தாலோ
பூகம்பமே வெடிக்குதடி

தெத்துப்பல் உன் முகம்
உள்ளத்தில் பதிந்ததடி

உன் கன்னக் குழிகளில்
நின்றே விழுந்தேனடி

இடைவரைக் கூந்தலில்
இறுக்கியே முடிந்தாயடி

பொன் நிறத் தேகத்தில்
என்னையே இழந்தேனடி

விழி வழி உரையாடி
நாளும் ஈர்த்தாயடி

சினம் கொள் நேரத்தில்
சிணுங்கியே கவர்ந்தாயடி.

‍‍‍‍‍-----

முடிவில் ஒருநாள் உன்
திருமணத் தேதியைச் சொன்னாயடி

குடும்பத்து சூழ்நிலை
வேறு வழியில்லை என்றாயடி

முந்தானைத் தாவணியில்
முகம் புதைத்து அழுதாயடி

கலமெனக் காற்றிலாடி
பின் மனம் தெளிந்தேனடி.

------

வீதியில் ஒருநாள்
எதேச்சையாய் உனைச் சந்திக்க‌

யாரந்த ஆண்ட்டி என‌
என் பிள்ளை உனைக் கேட்டான்

உன் பிள்ளை பேர் சொல்லி
அவள் அம்மா என்றேன் நான் !

ஒரே பள்ளி எனத் தெரியும்
ஆனால் இருவர்களும் நண்பர்களாமே !!!